می‌گویند: چادر پوشیدن، و مقنعه سر کردن، کجای قرآن آمده است؟

بر گفته از کتاب « فاطمه (س) الگوی زیستن » نویسنده،  صدراله خشنود از انتشارات شاهچراغ شیراز.

می گوییم: اگر در قرآن آمده باشد آیا قبول می‌کنید و به آن عمل می‌نمایید؟ می‌گوید بله، می‌گوییم قول دادید.

دو جواب به ان می‌دهیم؛ یکی جواب نقضی. دوم جواب عقلی و منطقی

جواب اول، جواب نقضی:

جواب اول جواب نقضی (غیر منطقی)

صفحه فلان، سطر فلان، در حاشیه سمت راست ذیل کلمه چادر نوشته است! منتظر عکس العمل او می‌شویم که بگوید قرآن حاشیه ندارد و چادر هم کلمه فارسی است و در قرآن کلمات عربی هستند. اگر همچون جوابی داد پس چیزهایی وارد است و به او می‌گوییم که پس در قرآن کلمه چادر فارسی نیامده است و لذا باید کلمه عربی آن آمده باشد، قبول است ناچار است بگوید بله و وارد مراحل بعد می‌شویم.

اگر متوجه مطلب ما نشد و نفیمید که قران حاشیه ندارد به او می‌گوییم بنده خدا من یک چیزی گفتم شما ساده هم قبول کردید، اگر قرآن خوانده باشید و با قرآن سر و کار داشته باشید، آیا قرآن حاشیه دارد؟ مسلماً که قرآن حاشیه ندارد. حال من بگویم صفحه و شما که قرآن هم یک مرتبه در زندگی ات نخوانده ای و حتی ترجمه آن را هم نخوانده اید! چگونه متوجه می‌شوید که کجای قرآن نوشته یا ننوشته است؟ و ……

جواب دوم: جواب عقلی و منطقی

در قرآن در آیات متفاوت راجع به حجاب و چادر و مقنعه و روسری سرکردن بیان شده است که قسمتی از آن‌ها را در اینجا می‌آوریم.

به سوره احزاب، آیه ۵۹ توجه و دقت نمایید:

یٰا أَیُّهَا النَّبِیُّ، قُلْ لِأَزْوٰاجِکَ وَ بَنٰاتِکَ وَ نِسٰاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذٰلِکَ أَدْنیٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلاٰ یُؤْذَیْنَ.

ای پیامبر! به همسران و دخترانت، و زنان مؤمنان بگو: “چادرهای بلند بر خود بیفکنند، این عمل مناسب‌تر است، تا به عفّت و پاکدامنی شناخته شوند، و مورد آزار قرار نگیرند“.

می‌دانید «جَلابیب » یعنی چی؟

«جَلابیب» جمع «جَلباب» است، یک لغت عربی و قرآنی است که در زبان فارسی به معنای پارچه‌ی بلندی است که تمامِ بدن و سر و گردن را می‌پوشاند که میشود؛ همان ملحفه بزرگ یا چادر فارسی است. یعنی ایرانی‌ها این پارچه بزرگ را شکل زیبایی به آن داده‌اند که شده است چادر، و رنگ مشکی آن هم در نزد ایرانی‌ها بدون حکمت نبوده است. رنگ مشکی دفع شهوت می‌کند و از تحریک شهوت جلوگیری می‌نماید. بر خلاف رنگ قرمز و سرمه ای که تحریک شهوت می‌نماید. و این رنگ مشکی ابتکار ایرانی‌ها است و گرنه اسلام به خاطر رعایت بهداشت بیشتر دوست دارد افراد چه خانم‌ها و چه آقایان از رنگ سفید استفاده کنند.

پس نتیجه می‌گیریم که چادر فارسی در قرآن آمده است.

حالا مقنعه و روسری و شال چی؟ آیا آن‌ها هم در قرآن آمده است؟

به سوره نور، آیه ۳۱ توجه و دقت نمایید:

🕋قُلْ لِلْمُؤْمِنٰاتِ یَغضُضنَ مِن اَبصارِهِنَّ وَ یَحفَظنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لایُبدینَ زینَتَهُنَّ اِلاّ ما ظَهَرَ مِنها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلیٰ جُیُوبِهِنَّ وَ لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ.

ای پیامبر! به زنان مؤمن بگو دیدگان خود را ( از نامحرم ) فروبندند و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را بجز آنچه نمایان است ( مانند دست و صورت) آشکار نسازند و روسری‌ها و مقنعه‌های خود را بر سینه‌های خود افکنند، تا گردن و سینه آنها پوشانده شود.

«خُمُر» جمع «خِمار» می‌باشد که یک لغت قرانی و عربی می‌باشد به معنی روسری و مقنعه در زبان فارسی می‌باشد.

«جُیوب» جمع «جَیب» به معنی گردن و سینه است.

قرآن می‌گوید: باید روسری و شالِت رو، طوری رو سینه‌ات بندازی، که سر و گردن و سینه‌ات رو بپوشاند، و زینت‌های زیرش، مثل گردنبند و گوشواره و لباس و … هم معلوم نشود.

در چند سوره دیگر قرآن کریم هم، به مسأله ی حجاب تصریح شده است که نشان از اهمیت موضوع دارد.

در قرآن با تعبیرات گوناگون از حیا (حجاب) سخن به میان آمده است: حیا در زبان (انعام ۱۰۸)، حیا در طرز سخن گفتن (احزاب ۳۲)، حیا در راه رفتن (قصص۲۵)، حیا در شرکت در مجالس میهمانی (احزاب ۵۳)، حیا در نگاه کردن (نور۳۰ و ۳۱)، حیا در امور اقتصادی (بقره۲۷۳)، حیا در ورود به منازل (نور ۵۸و۵۹).

رعایت حجاب در راه رفتن در اسلام:

قرآن در سوره قصص آیه ۲۵ می‌فرماید: درباره تعریف دخترشعیب می‌فرماید، دختر خوبی بود «تَمْشی‏ عَلَى اسْتِحْیاءٍ »، «تَمْشی» راه می‌رفت «عَلَى اسْتِحْیاءٍ» روی حیا راه می‌رفت.

 و قرآن در سوره نور آیه ۳۱ می‌فرماید: ” ولا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ “ زن‌ها نباید پاهایشان را به زمین بکوبند. در قدیم زنانی بودندكه خلخال (مثل النگو) به پایشان بود، و وقتی راه می‌رفتند صدا می‌كرد و مردم متوجه می‌شدند و جلب توجه می‌شد. خداوند به خاطر سالم ماندن قلب‌ها و جامعه، این قبیل رفتارها را منع کرده است.

حجاب در کلام (نحوه ی سخن گفتن با زنان ):

در سوره احزاب آیه ۵۳ آمده است: وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ. اسلام در مورد صحبت کردن با زنان پیامبر، کسی را منع نمی‌کند بلکه می‌گوید، اگر خواستید چیزی به همسران پیغمبر بدهید و بگیرید، ضابطه ای داشته باشید «فَسْئَلُوهُنَّ »، سؤال کنید از اینها «مِنْ وَراءِ حِجابٍ » یعنی از پشت پرده. یعنی بین شما و نامحرم یک حریم و پرده وجود داشته باشد، به راحتی و بدون رعایت ضابطه وحریم نباشد.

اسلام با حضور زن در جامعه مخالف نیست. اسلام با تبرّج، خود نمایی وبی عفّتی مخالف است. در تاریخ اگر مطالعه ای داشته باشیم خواهیم دید که زنان بزرگی در جامعه حضور داشته‌اند و کارهای بزرگی هم انجام داده‌اند.

 اسلام نمی‌گوید زن حرف نزند، می‌گوید حرف بزند اما با کرشمه وناز وخضوع در مقابل نامحرمان حرف نزند؛ در سوره احزاب آیه ۳۲ می‌فرماید: «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً » «تَخْضَعْنَ » از خضوع یعنی حرف که می‌زنند نازک و با کرشمه نباشد. چرا؟ برای اینکه «فَیَطْمَعَ » طمع می‌کند «الَّذی فی‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ » آن کسی که در قبلش مرض است. قرآن می‌گوید خانم‌ها، گفتگوهایتان بانامحرم خاضعانه نباشد. «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ»

حجاب چشم

قرآن می‌گوید: برای حفظ عفت عمومی كسی بدون اجازه وارد خانه كسی نشود. حتی بچه‌هایی كه به تكلیف نرسیده‌اند، اگرخواستند وارد خانه كسی بشوند و یا در حریم خصوصی پدر و مادر وارد شوند باید در بزنند و اجازه بگیرند.

قرآن در سوره نور آیه ۵۸ می‌فرماید: يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَ لا عَلَيْهِمْ جُناحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلى‏ بَعْضٍ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ وَ اللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، بايد كسانى كه برده ملكى شمايند و كسانى از شما كه به حد بلوغ (حتی عقلی و جنسی هم) نرسيده‏اند (هنگام ورود به مسكن شخصى شما) سه بار (در سه وقت) اجازه بگيرند (و سر زده وارد نشوند)، قبل از نماز صبح و هنگام ظهر كه لباس‏هاى خود را در می‌آورید (لباس نازک می‌پوشید) و پس از نماز عشا كه (اين اوقات) سه وقت خلوت شماست، گذشته از اين (سه وقت) بر شما و بر آنها گناهى نيست (كه بدون اجازه وارد شوند، زيرا) آنها پيوسته (بر حسب ضرورت معاشرت) به دور شما مى‏چرخند (يا شما با يكديگر كار و رفت و آمد داريد و طلبيدن اذن مشكل است). اين گونه خداوند آيات (احكام) را براى شما بيان مى‏كند و خداوند دانا و مصلحت‏دان است.

و در سوره نور آیه ۵۹ می‌فرماید: وَ إِذا بَلَغَ الْأَطْفالُ مِنْكُمُ الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ وَ اللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ

و چون كودكان شما به حد بلوغ (رشد عقلی و یا جنسی) رسيدند پس بايد (در تمام اوقات وارد شدن به اطاق پدر و مادر) اجازه بخواهند چنان كه كسانى كه قبل از آنها (به سن بلوغ رسيده) بودند اجازه مى‏خواستند.

در جای دیگر قران در سوره نور آیه ۳۰ می‌فرماید ک «قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ » به مردان مؤمن بگو چشم‌های خود را پایین بیندازند ( طوری نگاه کنند که نامحرم را نبینند ) یعنی برای حفظ عفت عمومی چشم خود را پایین بیاندازند.

اسلام با حضور زن در جامعه مخالف نیست. اسلام با تبرّج، خود نمایی وبی عفّتی مخالف است. در تاریخ اگر مطالعه ای داشته باشیم خواهیم دید که زنان بزرگی در جامعه حضور داشته‌اند و کارهای بزرگی هم انجام داده‌اند.

 مگر حضرت زینب (ع) کربلا نرفتند و در شهرها و مسجدها سخنرانی نکردند؟ حتی در تاریخ داریم که زنی در مسجد سخنرانی داشت و حضرت رسول او را بسیار تشویق کرد.

خدیجه (س) همسر پیامبر تاجر نمونه ی زمانش بود. در عین حال که در جامعه فعالیت اقتصادی بزرگی انجام می‌داد، ذرّه ای از حجاب و عفّتش کمرنگ نشد.

خواهر خوب و عزیزم، دیدید که در قرآن هم چادر بود، هم روسری… دیگه بهانه‌ای ندارید …

تمام جنگ‌ها سر همین حجابه…

اگر میگن آزادی… قصدشون اینه که حجابِ تو رو بردارند… جنگِ امروز اسلحه نمیخواد، چادر می‌خواد… حضرت زهرا (س) راضی نشد جلوی فقیرِ نابینا، حتّی لحظه‌ای بی‌حجاب حاضر بشه. اگه الگوت فاطمه زهراست، بسم الله…

آدرس خرید کتاب: شیراز بلوار زند روبروی خیابان خیام انتشارات شاهچراغ یا کتابفروشی شهید مطهری تلفن  ۰۷۱۳۲۳۱۶۰۳۳ — ۰۹۱۷۷۰۰۸۸۶۹